ភាពមិនជ្រាបទឹកនៃសមាសធាតុផ្សំ
សាច់ក្រណាត់នេះត្រូវបានធ្វើតេស្តដោយចាក់ទឹកដោយប្រើប្រាស់ទឹក ៦០ លីត្រ/ម៉ែត្រការ៉េ/ម៉ោង រយៈពេល២ម៉ោង។ ការធ្វើតេស្តនេះមានលក្ខខណ្ឌដូចទៅនឹងលក្ខខណ្ឌភ្លៀងរលឹមនៅលើភ្នំ។
សមាសធាតុផ្សំជាមួយនឹងការចាត់ចំណាត់ថ្នាក 2000 មម អាចធន់ទៅនឹងសំពាធកំពស់ទឹក 2000 មម (ដែលស្មើទៅនឹងភ្លៀងរលឹមដែលមានរយៈពេល2ម៉ោង)។ ភាពមិនជ្រាបទឹកគិតជា schmerbers (ជាឧទាហរណ៍៖ 2000 schmerbers)។
ភាពមានខ្យល់ចេញចូលរបស់សមាសធាតុ
ដើម្បីដឹងថាសាច់ក្រណាត់មានខ្យល់ចេញចូល ធ្វើការវាស់ភាពធន់នឹងចំហាយទឹក RET (ត្រូវបានធ្វើតេស្តស្របទៅតាម ISO 11092)។ភាពធន់របស់សាច់ក្រណាត់កាន់តែទាប ចំហាយទឹកដែលបង្កើតឡើងដោយសកម្មភាពរាងកាយកាន់តែច្រើន ហើយភាពមានខ្យល់ចេញចូលរបស់សាច់ក្រណាត់កាន់តែខ្ពស់។ ជាឧទាហរណ៍៖ RET < ៩ = សាច់ក្រណាត់មានខ្យល់ចេញចូលខ្លាំងណាស់ / ៩ < RET < ១២ = សាច់ក្រណាត់មានខ្យល់ចេញចូលខ្លាំង / ១២ < RET < ២០ = សាច់ក្រណាត់មានខ្យល់ចេញចូល / RET > ២០ = សាច់ក្រណាត់មិនមានមានខ្យល់ចេញចូល ឬមានខ្យល់ចេញចូលទាប។